ชีวิตผ่านไปทีละวัน (1) ช่วงอนุบาล-ประถม
ชีวิตนั้นเต็มไปด้วยเรื่องสั้นจบในตอน บางเรื่องที่ผ่านมานั้น เราอาจจะลืมมันไปเสียนาน จนกระทั่งมีเหตุการณ์ให้หวนระลึก เรื่องที่เคยจบในตอน ก็กลับกลายเป็นแค่ปฐมบท สำหรับเรื่องขนาดยาวต่อมา
ป้ายกำกับ: เพื่อน
อัลบัมอ้อล้อ .. แด่วัยหนุ่ม วัยกำดัด
ภาพนี้ไปถ่ายกันที่ร้านแถวสยาม เนื่องในโอกาสอำลาเพื่อนๆเมืองไทย
เมื่อโรคกระเพาะมาเคาะประตู & สั่นกระดิ่ง กุ๊งกิ๊ง
ชื่อ จักรกฤษณ์ ของกระผมนั้น เห็นว่าหมอดูสมัยเด็กเคยทำนายไว้ว่า “จ.จาน เป็นศรี ณ.เณร เป็นศรี แต่ ก.ไก่ นั้นเป็นกาลกิณี”
วาบความคิด (เรื่องของชาร์ด)
มีเรื่องจะเล่า มีรูปจะลง แต่รู้สึกว่ามันนานจนจับต้นชนปลายไม่ถูก
เลยนึกถึงคำ “วาบความคิด” ของคุณอาจินต์ ปัญจพรรค์
ขอถ่ายทอดเป็นบางความคิด ที่ไม่ประติดประต่อกันละกันนะครับ
บันทึกของสัปดาห์ที่แล้ว
ดูท่าว่า ถ้อยคำก่นด่า และทวงถาม จะเป็นแรงบันดาลใจอันใหญ่หลวง ให้ไอ้เม่นมานั่งพรมนิ้วอวบๆบนแป้นพิมพ์ดีดนี่อีกครา ซึ่งก็ออกจะละอายมิน้อย เมื่อคิดว่า เรื่องที่จะบันทึกนี่มันเป็นเหตุการณ์เมื่อสัปดาห์แล้วนี่หว่า