ศิลปะแห่งการรับคนเข้าทำงาน (จากคุณ Guy)

10 กุมภาพันธ์ 2006 15:08 น. บันทึก ,

ตามอ่านเว็บของคุณ Guy Kawasaki มาพอควร ชอบไอเดียหลายอย่าง พอดีช่วงนี้มีการรับคนอยู่บ้าง เลยเอามาแบ่งปันให้น้องๆฟังกัน

จาก Blog ของคุณกาย เราจะพบว่า ศิลปะแห่งการรับคนเข้าทำงาน ที่คุณกายอ้างถึง สรุปคร่าวๆ เผินๆ ดังนี้

ศิลปะแห่งการรับคนเข้าทำงาน

1. จ้างคนที่เก่งกว่าตัวเอง
คนทั่วไปอาจจะพยายามจ้างคนที่ห่วยกว่าตัวเอง เพื่อเชิดชูความเหนือกว่า แต่คนเก่งนั้น จะจ้างคนที่เก่งเท่ากับหรือมากกว่าตัวเอง

2. จ้างคนที่หลงใหล
ถ้าพนักงานไม่ได้รัก หรือหลงใหลที่ผลงาน/ผลิตภัณฑ์ของคุณ เค้าก็มีดีแค่การศึกษากับประสบการณ์ทำงาน ซึ่งหาได้ทั่วไป

3. อย่าไปสนใจว่าคนละสาย
คนที่ทำงานข้ามสาย มักจะมุ่งมั่นกว่าคนที่เรียน/ทำงานมาตรงสาย

4. ตรวจสอบลางสังหรณ์กับแหล่งอื่น
คุณมักจะจำลางสังหรณ์ที่บังเอิญถูก แล้วคุณก็เชื่อมันในครั้งต่อๆไป จริงๆแล้วการถูกชะตานั้นอาจจะผิดก็ได้ ควรตรวจสอบหลายๆทาง

5. ตรวจสอบหลักฐานกับแหล่งอื่น
นอกจากเอกสารที่ผู้สมัครให้มาในการสมัครงานนั้น คุณได้ตรวจสอบที่อื่นจริงหรือเปล่า? แหล่งอ้างอิงที่เธอให้ ย่อมกล่าวแต่สิ่งที่ดีของเธอ

6. คิดว่า … ถ้าได้พบกันในห้างสรรพสินค้า … ?
ถ้าคุณได้พบผู้สมัครงานในห้างสรรพสินค้า คุณจะ (1) เข้าไปทักทาย (2) อยู่เฉยๆ ถ้าเจอก็ทัก (3) ขึ้นรถ ไปช้อปปิ้งที่อื่น … หากคุณไม่ได้เลือกข้อที่ 1 ก็อย่ารับคนนั้นเข้าทำงานเลย

7. ใช้อาวุธทั้งมวล
ถ้าคุณพบคนที่คิดว่าใช่ จงใช้อาวุธทั้งหมดที่มี เพื่อให้คนนั้นตัดสินใจทำงานกับคุณ แน่นอนว่า ไม่ใช่แค่เงินเดือน สวัสดิการ หุ้นส่วน ฯลฯ แต่เป็นแรงบันดาลใจที่คุณมีให้กับผู้ที่สนใจทำงานกับคุณ แรงบันดาลใจที่จะเปลี่ยนแปลงโลก หรือ สร้างสิ่งที่ยิ่งใหญ่

แน่นอนว่า รวมถึงการใช้อาวุธนั้น ทำลายโอกาสที่เธอจะตัดสินใจทำงานในบริษัทอื่นที่ใกล้เคียงกับคุณด้วย

8. กระจายไปยังทุกคนที่ตัดสินใจ
การตัดสินใจทำงานในที่ใดๆ มักไม่ได้เกิดขึ้นเพียงลำพัง คุณควรเกลี้ยกล่อม เพื่อน พี่ น้อง ครอบครัว ฯลฯ ของผู้มาสมัครด้วย ไม่ว่าโดยตรง หรือผ่านทางผู้สมัครงาน

9. เสนอค่าจ้างทีหลัง
บริษัทอเมริกันส่วนใหญ่จะเริ่มเจรจาโดยส่งจดหมายเสนอเงินเดือนขั้นต้น ซึ่งสำหรับบางคน อาจจะเป็นการดูถูก ดังนั้น คุณควรคุยเรื่องเงินเป็นเรื่องสุดท้ายสำหรับการรับคนเข้าทำงาน

10. อย่าเพิ่งคิดว่าจบ
เมื่อพนักงานเริ่มต้นทำงานกับคุณ อย่าคิดว่ากระบวนการได้เสร็จสิ้น เพราะเมื่อพวกเค้ากลับบ้านตอนกลางคืน คุณอาจจะไม่ได้เห็นพวกเค้าอีกก็ได้ หากคุณไม่สามารถทำให้ความมุ่งมั่น และ ควารักในงาน นั้นดำเนินต่อไป


รูปจากคุณ stoll

ความเห็น

ความคิดเห็น

  1. F4 ( นิพพาน'DOG ) พูดว่า:

    ตอนนี้ผมกำลังสนุกกับการอ่านหนังสือของ”สำนักพิมพ์จิตจักรวาล”อยู่…น่าสนใจจริงๆ ว่างๆน่าลองหาซื้อมาอ่านดูนะคับ…โฮ้งๆๆๆ

  2. i n i n g z พูดว่า:

    :$ เพิ่งอ่านหนังสือเรื่องทำนองว่า จะพูดยังไงให้คนทำงานให้เราด้วยใจ นึกถึงพี่เม่น (อีกแล้ว) เพราะจำได้ว่าพี่เม่นเคยเขียนเรื่อง บางประการสำหรับผู้นำ แล้วก็เรื่องเนี่ยด้วย

    เลยวกกลับมาอ่านอีกรอบ แล้วก็มาเขียนบันทึกไว้ซะว่าอ่านแล้ว ไม่อย่างงั้นจะคิดแต่ว่ายังไม่ได้อ่านตลอดเลยงิ 🙂