อ่านหนังสือ 2 เล่มนี้จบในเวลาใกล้ๆกัน ผ่านพบไม่ผูกพัน โดยคุณเสกสรรค์ ประเสริฐกุล และ โลกนี้มันช่างยีสต์ โดยคุณแทนไท ประเสริฐกุล
ด้วยความที่อ่านงานของคุณเสกสรรค์มาโดยตลอด เลยรู้สึกเหมือนว่าคุณแทนไทเป็นลูกไปด้วย (ลืมไปเลยว่าเป็นน้องกระผมอยู่สองปี) ก็ทำให้วินาทีที่อ่านหนังสือทั้งสองจบ ผมรู้สึกเหมือนยินดีกับเพื่อนคนหนึ่ง ที่ลูกเค้าเติบใหญ่เป็นหนุ่ม เป็นคนดี น่าสนใจ และมีอะไรในตัวเอง – แม้คุณแทนไทจะกล่าวถ่อมตนไว้ในสัมภาษณ์แห่งหนังสืออะเดย์ทำนองว่า อย่าเพิ่งตัดสิน (และคาดหวัง?) เค้าเลย เค้าเหมือนงานที่ยังสร้างไม่เสร็จ รอให้ชีวิตมันเป็นรูปร่างกว่านี้ก่อนเถิด แล้วค่อยมาประเมิน
ใช่ คุณปกป้อง จันวิทย์ ก็กล่าวไว้ในปกหลังว่า ….ไม่่ง่ายที่ใครคนหนึ่งจะสร้าง ‘ทาง’ แปลกใหม่เฉพาะตัวได้ขณะที่ต้องใช้ชีวิตอยู่ภายใต้เงาร่มไม้ใหญ่ยักษ์ถึงสองต้น และต้องแบกรับความคาดหวังอีกเป็นพะเรอเกวียน ….
แต่คุณแทนไททำได้ดี และหวังว่าจะมีกำลังใจพอที่จะดำรงชีวิตเช่นที่ปรารถนาไปได้อีกนาน
ส่วนงานเขียนของคุณเสกสรรค์ ก็สมแล้วที่คุณชัยสิริจะกล่าวว่า งานของเขาทะลุเพดานไปแล้วอย่างน้อยสามขั้น
ภาพสวย คำสวย อิ่มตา อิ่มใจ และปลุกพลังในชีวิต
แม้จะมีบางส่วนเนิบนาบไปบ้างสำหรับวัยรุ่นใจร้อนอย่างผม แต่พลิกไปแต่ละหน้า งานเขียนและภาพเหล่านั้น ก็กระตุ้นสารเดินทางในตัวให้คุกกรุ่น และชีพจรก็อยากจะลงเท้าอีกครา
”..เสน่ห์บางอย่างของการเดินทางนับว่าอยู่ตรงนี้ อยู่ที่ลักษณะคล้ายความฝันของจุดหมายปลายทางทั้งปวง ซึ่งก็เช่นเดียวกับจุดหมายปลายทางโดยทั่วไป คืออาจปรากฏจริง หรือไม่ปรากฏจริงก็ได้”
จาก … ต้นทางอยู่ที่คน ปลายทางอยู่ที่ฟ้า
อะไรจะบังเอิญกันขนาดนี้พี่
ผมเพิ่งอ่านทั้งสองเล่มข้างต้นจบไปไม่กี่แผ่นปฏิทินจีนนี่เองขอรับ
ชอบทั้งสองเล่มเลยครับ
บัดยีจริงๆ
มาลองฟังแนวคิดแนวทางนี้ดูหน่อยก็แล้วกันนะ…ถ้าสมมุติว่ามนุษย์เรานี้แต่ละคนมี”พลัง”ส่วนตัวอยู่ ฉะนั้นการที่เราจะมาเรียนรู้เรื่องการใช้มันก็น่าจะเป็นสิ่งที่น่าสนใจนา อาทิเช่น รู้ว่าเรามีพลัง แล้วจะนำเอามันไปใช้ยังไง-ไปทางไหน แล้วถ้ามันหมดจะทำอย่างไร มีทางดึงมาเสริมไหม เป็นต้น บางคนมีพรสวรรค์มีพลังเยอะกว่าคนอื่นๆตั้งแต่เด็ก เช่น สอบได้ที่1 พอโตขึ้นมีงานทำก็มีปัญญาหาเลี้ยงชีพโดยไม่ค่อยเดือดร้อนมีเงินใช้จ่ายทางโลกได้ไม่มีปัญหา***แถมยังจะมีพลังเหลือพอที่จะไปสรรหาใช้ทำอย่างอื่นอีก(นอกจากหาเลี้ยงชีพ)เช่น เล่นโดนตีน….ลองมาฟังแนวคิดแนวนี้ดูหน่อยนะ..ลองทดพลังจากทางหนึ่งเพื่อนำไปใช่อีกทางหนึ่งที่คิดว่าแปลกใหม่และท้าทายจะดีกว่าไหม?? ก็ไม่ได้บอกว่าให้เลิกเล่นดนตรี หรือเล่นบทสนุกทางโลกแต่ทดเก็บไว้บ้าง เพื่อเอาพลังไปใช้ในการ “กินเจ”ซึ่งมันก็ต้องใช้พลังอยู่พอสมควร ทั้งใช้ความมุ่งมั่น และปัญญาที่จะกินได้อย่างมีชีวิตชีวา เพราะอาหารเจมีอยู่ทุกที่ทุกร้านไม่เว้นแต่ร้านขายข้าวหมูแดง …อยู่ที่พยายามจะหา และจะหาเจอไหม…………พอจัดสรรพลังส่วนนี้ได้ค่อนข้างลงตัวแล้วค่อยกับมาเล่นดนตรีหรือทำสิ่งอื่นที่ชอบต่อ…ดีไม๊!!!..ก็คราวนี้ได้ทั้งเจ ได้ทั้งดนตรี ได้ทั้งความสนุกทางโลกอย่างอื่นอีก………………ก็แค่”“”“”“”“”“”“”“”“”“”“”“”“”“”“”“”“”“”“ทำ”“”“”“”“”“”“”“”“”“”“”“”“”“”“”“”“”“””
พี่เม่นครับ โทรกลับ01-435-1435
หน่อยจิ โทรหาพี่แล้วมันบอกว่ายังไม่เปิดใช้บริการอ่ะ
มีเรื่องจะปรึกษาขอรับ
@@@@@@@@@เลี้ยงลูก!!!!!!!!!!!!เลี้ยงลูก!!!!!!!!!!!!และเลี้ยงลูก@@@@@@@@@เอา sticker badge มาฝากคับ
http://www.thaksingetout.org/
“”“”“”ทางกลับบ้านมีหลายทางทางกลับบ้านมีหลายทาง”“”“””
บางทางไปแล้วติด บางทางไปแล้วตัน บางทางไม่ใช่ทางที่ถูกต้อง และบางทางเป็นทางลัด และบังเอิญข้าพเจ้าชื่นชอบและรู้จักทางลัดเป็นพิเศษ……
บุคคลใดสนใจร่วมเดินการกุศลครั้งนี้ ลงทะเบียนได้เสมอตามใจอยากโดยปฏิบัติตามกฏง่ายๆ”“”ไม่ก้าวล่วง ไม่ละเมิด ทั้งทางกายทางจิตของมนุษย์หรือสัตว์ และสุดท้ายให้ช่วยเหนี่ยวรั้งกันไว้ด้วยความรัก”“”
กลิ่นระดับความบริสุทธ์ของธรรมของบุคคลนั้นจะมาเตะจมูกข้าพเจ้าให้เกิดการติดต่อกันเอง
“”“เริ่มต้นด้วยความไม่บริสุทธ์ ถ่ายทอดออกไปก็จะไม่บริสุทธ์ หรือไม่บริสุทธ์มากขึ้น”“”อาทิเช่น จะกลับไปช่วยหมอดูที่ฝึกวิชาก้าวล่วงและละเมิดจิตชาวบ้านก็ไม่ได้แล้วเพราะข้าพเจ้าไม่รู้ว่าจะเกิดลบกับเค้าหรือไม่”“”“ถ้าไม่แน่ใจว่ายื่นบวกให้ได้ก็อย่ายื่นอะไรให้เลยจาดีกว่าเนาะ”“”จนปัญญาหนอจนปัญญาหนอ
ย้ำอีกทีย้ำอีกทีตามใจอยากตามใจอยาก…………
ไม่ค่อยติดใจงานของคุณเสกสรรค์
เท่าไหร่ค่ะ (ไม่ถูกจริต) แต่ชอบงาน
คุณจิรนันท์
ถ้าเม่นถ้ามีเวลาลอง review
เล่มอื่นๆด้วยนะคะ ชอบติดตาม
อ่านแล้วเดี๋ยวต้องไปหาอ่านมั่ง ว่าแต่ยืมหน่อยดิ
อ่านของวรรณสิงห์ด้วยสิ น้องชายคนสุดท้องอ่ะ เค้าเขียนดีนะ หนังสือชื่ “ชีวิตภาคทฤษฎี”
พี่เม่นคะ…นู๋มีเรื่องจะสารภาพ
…ยีสต์ของพี่เม่นนั้น..เข้ามาอยู่ในรังไข่นู๋แล้ว..แว๊ก….(ถอดความได้ว่า..หนังสือโลกนี้มันช่างยีส์ของพี่เม่น ถูกโจรกรรมมาเก็บกักไว้ในเรือนชานบ้านนู๋….นั่นเอง )
ตอนนี้กำลังอ่านเรื่อง “โรคจิต” ของคุณแทนไท อยู่ง่ะคับ
จริง ๆ ผมก็ไม่ค่อยที่จะชอบอ่านแนวนี้เท่าไหร่น่ะครับ ส่วนใหญ่จะชอบแนวคอมพิวเตอร์ หรือแนวท่องเที่ยวประมาณนี้อ่ะครับ
ชอบน้องแทนและงานเขียน/แปล แต่ที่ชอบมากกว่า คือตัวตนด้านความสติเฟื่องที่เหนือจริงแต่เป็นจริงในตัวน้องเค้า ประมาณ นักวิทย์ สติเฟื่องหลุดโลก แต่เวลาเจอตัวจริงน้องเขาดูเป็นคนปกติมากเลย สงสัยต้องเก็บงำความเฟื่องไว้อย่างยิ่งยวดแน่ๆ