ช่วงนี้มีงานอะไรต่อมิอะไรเข้ามาพอควร แต่หลายเรื่องที่คิดว่าน่าสนใจนั้น พี่กล้าก็รีบดักคอไว้ก่อนแล้วว่า อย่าเอาไปลงเว็บนะโว้ยเม่น มันเป็นความลับทางธุรกิจ
เขียนบันทึกไปตามใจปรารถนา แต่เมื่อมีคนรู้จักมากขึ้น ก็ต้องระวังมากขึ้นเหมือนกัน ทั้งในเรื่องว่า วันไหนไปเจอใคร ล็อบบี้ใคร หรือกลวิธีการเปิดการขาย การนำเสนอ หรือเครือข่ายต่างๆที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังสิ่งเหล่านั้น
(ความจริงนี่ก็เป็นข้อแก้ตัวที่ไม่เลวแฮะ สำหรับการจะบอกว่า ไอ้เม่นน่ะ ไม่ได้กินเหล้าบ่อยหรอกค้าบบบ แต่ที่เขียนเรื่องกินเหล้ามากกว่าเรื่องอื่น เพราะเรื่องอื่นเป็นความลับทางธุรกิจน่ะค้าบบบบ แหะ แหะ)
เคยอ่านหนังสือ HOW-TO เมื่อสมัยเด็กๆ จำได้ว่า มันมีหนังสือเล่มนึงที่เขียนเกี่ยวกับเคล็ดลับจับโกหก และเปิดเรื่องด้วยประสบการณ์ของคนทำงานด้านสืบสวนสอบสวน
ในวัยนั้น เค้าเกษียณแล้ว และ ใครหลายต่อหลายคนต่างก็กล่าวว่า ไม่มีทางโกหกต่อหน้าเค้าได้ มีดาราหญิงคนหนึ่งไปขอพิสูจน์ เค้าเลยบอกให้เขียนเลขตัวหนึ่ง(1-10)ไว้ในกระดาษ แล้วเค้าจะเอ่ยชื่อตัวเลขแต่ละตัว ให้ดาราคนนั้นตอบว่า ไม่ใช่ ในทุกๆเลข
แน่นอนว่า งานนี้จบด้วยความล้มเหลวของดาราหญิงที่จะโกหกเค้า เพราะเมื่อถึงตัวเลขที่เขียนไว้ เค้าก็สามารถ”อ่าน”ได้ว่า การที่ผู้หญิงคนนี้พูดคำว่า “ไม่ใช่” นั้น เธอโกหก …. ก่อนจะจบท้ายบทนำว่า
ซื้อเล่มนี้ไปอ่านสิ จะรู้ว่าการจับโกหกนั้น สังเกตจากอะไร
เอ่ยมายืดยาว ผมแค่จะบอกว่า เรื่องของ “การขาย” และ “เซล” ในเมืองไทยนี้ ก็มีหลายเรื่องที่น่าทึ่งอยู่พอกัน
เพียงคำพูดบางประโยค บอกได้ว่า คนที่ยังไม่เคยเห็นหน้านี้ อายุซักเท่าไร ทำงานมาแล้วกี่ปี มีความเชี่ยวชาญทางธุรกิจไหน – เท่าไร หรืออาจจะคาดเดาไปถึงสภาพการเงิน และพื้นเพของครอบครัว
คิดไปคิดมา อาจจะมีเซลที่กำแหงหาญบางคน กล้าท้าว่า
“คุณพูดคำว่า 1พัน – 1หมื่น – 1แสน – 1ล้าน – 10ล้าน และ – 100ล้าน ช้าๆนะ .. พูดจบแล้ว ผมจะบอกว่า คุณมีเงินเดือนเท่าไร และมีสินทรัพย์ประมาณเท่าไร”
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
เรื่องโม้น่ะขอรับ อย่าคิดมาก ….. ความลับทางธุรกิจ เคี้ยก เคี้ยก ….
ประกาศ…ถึงเพื่อนๆวิศวะ
เรื่องด่วนที่คิดว่าหลายคนอาจจะทราบบ้างแล้ว เมื่อตอนบ่ายวันนี้ (21 มี.ค.) ปุ้ยโทรมาบอกว่า โป้ย วิศวะสิ่งแวดล้อม รุ่น79 เสียชีวิตจากการจมน้ำที่จังหวัดกาญจนบุรีนะครับ ขอเชิญเพื่อนไปร่วมงานศพวันเสาร์นี้ นัดที่จุฬาฯเวลา 16:30 น. (ยังไม่ทราบชื่อวัด รู้แต่อยู่แถวๆฝั่งธนฯ)
ข้อมูลเพิ่มเติมติดต่อ ปุ้ย : 0-1839-3926 , โน้ต : 0-1847-9573
จาก: Golf
โฮมเพจ: http://golf_diary.thaidiarist.com
แสดงความเสียใจกับพี่ด้วยแล้วกันครับ
22 มี.ค. 2545 , 02:14 น.
จาก: jane
โฮมเพจ: http://jane.thaidiarist.com
ummm…men
i guess you graduated engineering
but u have some knowledge about business doui na…..keng mak lei ka
22 มี.ค. 2545 , 03:32 น.
จาก: ZcretDiary
โฮมเพจ: http://www.thaidiarist/diary/ZcretDiary/
_ ว่าจะมาเขียนไรเกี่ยวกับข้างบน แต่พออ่านตอนท้าย ๆ .. เลยไม่รู้จะพูดอะไรดี .. วันนี้เราเพิ่งได้ข่าวการจากไปของคนบางคน เลยเข้ามาอ่าน diary .. แล้วก็ได้มาอ่านอีก ..
22 มี.ค. 2545 , 07:37 น.
จาก: Py
เสียใจด้วย.น้อง
any how..
go on for the rest
22 มี.ค. 2545 , 09:23 น.
จาก: พี่โรสม่วง
โฮมเพจ: http://rose.evilgodzilla.com
ขอให้สนุกกับการทำงานน้า!!!
แล้วก็ เสียใจด้วยกัยข่าวของเพื่อนคนนั้นน่ะ __
22 มี.ค. 2545 , 11:39 น.
จาก: ป้ากุ้ง
ว่าไปแล้ว … เรื่องประเภทนี้ ป้ากุ้งรู้สึกสนุกกะบมันนะเจ้าคะ ไม่รู้ทำไม … แต่บางครั้งก็อ่านคนรอบๆตัวนี่ได้อยู่เรื่อยๆ เลยว่า จริงๆ แล้วคนๆนี้ เนื้อแท้เป็นยังไง …
ว่าแล้ว อยากทดลองเอาการนับ1-10 ไปลองเล่นดู จริง …
ธุรกิจไปยังไงแล้วนี่ น้อง..
แล้วโครงการออกเดินสู่โลกล่ะ เลิกล้มมันแล้วเรอะ ?
[iMenn] แหะ แหะ ไม่เลิกหรอกค้าบ ต้องคอยติดตามกันต่อปายยย (ความลับทางธุรกิจ ฮี่ ฮี่)
22 มี.ค. 2545 , 13:24 น.
จาก: Nooch
เสียใจด้วยนะคะ
ไม่ชอบเลยที่จะรับรู้ข่าวพวกนี้ แม้จะเป็นกับคนที่เราไม่รู้จักก็ตาม
22 มี.ค. 2545 , 16:05 น.
จาก: เทพ
โฮมเพจ: http://thep2.thaidiarist.com
ขอไว้อาลัย ณ ที่นี้ครับ
พี่เม่นเก่งกาจอ่านใจคนได้เมื่อไหร่จะเชิญมาอ่านใจสาวๆที่จะจีบ…อิอิ
22 มี.ค. 2545 , 21:04 น.
จาก: Jeab
I know Pโป้ย because I majored in env. eng. too. Hes a good guy : ( Im really really sorry for his family.
23 มี.ค. 2545 , 02:22 น.
จาก: อีนังบอล
โฮมเพจ: http://www.up2gu.com/eball
แพเมืองกาญฯ ขึ้นชื่อเลยครับ เรื่องนี้
อาร์ทเพื่อนผมชวนไปรับน้องที่แพเมืองกาญฯ บอกว่ารับรองที่นี่ถูกแน่ๆ เพราะเพื่อนของมันที่เป็นเจ้าของแพ วิ่งๆๆ แล้วโดดน้ำตู้มม.. แล้วก็ไม่ขึ้นมาอีกเลยครับ
ยังงัยก็ไว้อาลัยต่อการจากไป ณ ที่นี้ด้วยครับ
23 มี.ค. 2545 , 03:05 น.
จาก: bob
I menn koo visit your home page no.11111 great wa
23 มี.ค. 2545 , 11:46 น.
จาก: เดอะกาฝากไดอารี่
โฮมเพจ: http://www.theballball.com
เพื่อนๆ วิดวะเอแบครุ่นผม ก็เกือบตายคาแพเมืองกาญฯมาแล้ว แต่โชคดี รอดมาได้ พร้อมกับการเสียไปของนิ้วชี้หนึ่งข้อ ของเพื่อนผู้กล้าหาญคนหนึ่ง ที่ช่วยชีวิตเพื่อนได้อีกหลายคน
ปล. ง่วง เลยอ่านได้ไม่หมดคับ อ่านเก็ทแค่ตรงประกาศด้านล่าง
24 มี.ค. 2545 , 00:57 น.
จาก: ป้าแจ๋วสีเหลือง
Speechless……..
26 มี.ค. 2545 , 06:26 น.
จาก: Garfield
โฮมเพจ: http://www.up2gu.com/
งานบานเป็นงาน กระมัง แต่ก็มันไปอีกแบบ
อ้อ เรื่องเพื่อนขอแสดงความเสียใจด้วยนะ แต่ถึงอย่างไร คนที่ยังมีชีวิตอยู่ก็คงต้องสู้ต่อไป ไม่ว่าจะสุขหรือไม่สุข ก็ตาม
28 มี.ค. 2545 , 14:13 น.