บทเพลงแด่คนช่างเหงา

เสกสรรค์ ประเสริฐกุล เคยเขียนบางข้อความไว้ในหนังสือ “วิหารที่ว่างเปล่า” ของเค้า พูดถึงการชอบใช้ชีวิตแบบ “ลำพัง” ว่า เค้าต้องมีเวลาอยู่คนเดียว ต้องมีเวลาเดินป่า ฯลฯ ไม่ว่าจะเป็นช่วงใดของชีวิต
และข้อเขียนนั้น ก็ลงท้ายด้วยประโยคที่ประทับใจไอ้ป๊ะ ก่อนที่จะหยิบหนังสือเล่มนี้มาให้ไอ้เม่นอ่าน ..

“… ผมชอบอยู่คนเดียว .. แต่ไม่ใช่เหมือนกับคนโสด .. เพราะคนโสด โดยมากไม่ได้อยู่คนเดียว …”

เมื่อคืน ด้วยอารามดีใจที่ไม่ได้เจอไอ้น้องสมตี๋มาเสียนาน เมื่อมันมาโพสท์ก็เลยเผลอทิ้งเบอร์โทรไว้ หารู้ไม่ว่าพี่ใหญ่ (‘71) อ่านเว็บอยู่ เรื่องราวจึงไม่รื่นรมย์อย่างที่คิด เพราะพี่ใหญ่รู้สึกจะไม่พอใจที่ไอ้เม่นมันชักจะว่างมากเกินไปแล้ว

คืนนั้น จึงจบลงที่ขวดเหล้าบ้านไอ้เม่น ก่อนที่วันรุ่งขึ้น พี่ใหญ่จะต้องลุกไปทำงานเวลาบ่าย … เคี้ยก เคี้ยก
(แน่นอนว่า ไอ้เม่นนอนอู้ต่อปายยย)

ผมชอบอยู่คนเดียวไหม?
แม้จะมีเรื่องที่ได้อยู่กับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ อยู่มากก็ตาม แต่ผมก็คิดว่า ผมก็ต้องมีเวลาอยู่คนเดียวนะ และก็ชอบมันไม่น้อยด้วย ย้อนไปอ่านบันทึกเก่าๆ … ก็พบว่า .. ช่วงนี้ รู้สึกเหมือนวันนั้นเลย

“.. แล้วผมก็ได้กลับมาอยู่คนเดียวอีกครั้ง เพิ่งรู้ว่า ความเหงา มันช่างโรแมนติคจริงๆ ..”

หยิบเพลงของความเหงามาฝาก เชื่อว่าหลายคนน่าจะไม่รู้จัก
อ่านแล้วอาจรู้สึกว่า เหมือนกลอนมากกว่าเหมือนเพลง
แต่ก็ชอบจัง

หมอกบางและลมหนาว
ประกอบละครภาคแรกของปลื้ม (ซึมน้อยหน่อย กะล่อนมากหน่อย)
พี่ต่อ ’74 อัดใส่เทปมาให้

หมอกบางและลมหนาว
ใบไม้พราว ร่วงสู่ดิน
เพลงรัก ยังยลยิน
หวานถวิล อีกแสนนาน

ที่นี่ มีนิยาย
ที่เลือนหายไปกับกาล
ใครจะรู้ว่าวันวาน
นิยายหวานเคยมีมา

ที่นี่เคยมีรัก
แสนหวานนัก ยากจักหา
แต่เมื่อมีกาลเวลา
รักที่ว่า ก็ถูกลืม

ฟังเพลงหมอกบางและลมหนาว

มอบไว้ให้โลกนี้
โดย : วงตาวัน

มอบไว้ให้โลกนี้
ดุจของขวัญอันงดงาม
ประดับไว้ทุกโมงยาม
ตามความฝันทุกผู้คน

เป็นเพลงความรักความสุข
ผูกร้อยเอาไว้ในสายฝน
เป็นเพลงลมหนาวเศร้าตรม
เพลงคนเคยเหงาคงเข้าใจ

จะร้องไม่หยุดยั้ง
กี่ครั้ง … หรือสักเท่าใด
กล่อมเธอ กล่อมโลก เรื่อยไป
ในใจ ไม่เคยอ่อนล้า

เหนื่อยนัก ก็พักลงก่อน
ถ้าหนาวร้อนนัก หนักหนา
รางวัลใดหรือ มีค่า
กว่าฝัน ของคนทำเพลง

เพื่อนเอ๋ย ความหนาว ความเหงา ความสุข
ปวดร้าว ความทุกข์ ความรัก ความเศร้า
เพียงเรา เท่านั้น มองเห็น เต้นเร้า
เป็นเสียง คลอเคล้า
จับเอามาเรียงร้อย เป็นทำนอง เพลง …

มอบไว้ให้โลกนี้
ดุจของขวัญอันงดงาม
ประดับไว้ทุกโมงยาม
ตามความฝันทุกผู้คน

เป็นเพลงความรักความสุข
ผูกร้อยเอาไว้ในสายฝน
เป็นเธอ เป็นเขา เป็นผู้คน
ด้วยรัก จากเพลงเดียวกัน

เพลง มอบไว้ให้โลกนี้ 1.7 Mb.

จำได้ว่า พอฟังถึงท่อน
“รางวัลใดหรือ มีค่า .. กว่าฝัน ของคนทำเพลง”
ความคิดก็ชัดเจนขึ้นมาเลย
“นั่นสิ เราอยากเป็นคนเขียนเพลงนี่นา …”

ไม่ได้คิดอยากเป็นคอลัมนิสต์เหมือนประภาส ชลศรานนท์ , ไม่ได้คิดอยากเป็นนักดนตรีชั้นเยี่ยมอย่างตาวัน , ไม่ได้คิดอยากจะเปลี่ยนโลกและการเมือง (หรือเป็นพรีเซนเตอร์เบียร์?) อย่างแอ๊ด คาราบาว

เพราะผม … แค่เพียงอยากเป็น
คนเขียนเพลง ..

นินทากาเลเหมือนเทสุรา เป็นเรื่องธรรมดายิ่งกว่าหายใจ

ขอเตือนว่า นินทาฯ คราวนี้ ค่อนข้างหมิ่นเหม่สิทธิสตรีอยู่มิน้อยนะครับ แต่เนื่องจากนายกทักษิณเป็นผู้ชาย คาดว่า คงยังไม่มีคำสั่งเนรเทศไอ้เม่นออกนอกประเทศ หะ หะ หะ

(ชื่อบุคคล และ คำพูด เป็นเหตุการณ์สมมติทั้งสิ้น!!)

“ไอ้เม่น ได้ข่าวเดี๋ยวนี้ทำเว็บเปิดโปงเพื่อน… มึงถือว่า มึงคุมสื่อรึ” พี่ y. กล่าวกับผมในวันหนึ่งด้วยวาทะอินเทรนด์ หลังเข้าไปดูเว็บไอ้เม่นด๊อทคอม
“ปล่าวพี่ ก็เขียนคละๆกันไป ดีมั่ง หยาบมั่ง แต่ปกติผมไม่ใช่คนหยาบคายอย่างในเว็บนะพี่” ไอ้เม่นถือโอกาสสร้างภาพในสื่อต่อ
“ไอ้เหี้ย มึงอย่ามาสำนวน … เออ กูไปอ่านในหน้ารู้จักทักทายของมึงด้วย รู้สึกผู้หญิงในสเป็คมึงจะสูงเกินไปแล้วนะโว้ย”
“เอ๊ะ ยังไงพี่ รู้สึกผมจะเขียนว่า ชอบผู้หญิงชอบอ่านหนังสือ กับ…”

“น่านแหละ น่านแหละ” พี่ y. ขัดขึ้นมาด้วยอารมณ์กราดเกรี้ยว

“ถ้ามึงชอบผู้หญิงสวย .. มึงยังไปซื้อเอาได้ …… ถ้ามึงชอบผู้หญิงบริสุทธิ์ .. มึงยังไปหาเด็กแรกเกิดที่โรงพยาบาลได้..”

“แต่นี่มึงเสือกชอบผู้หญิงชอบอ่านหนังสือ …. ยุคนี้ก็มีเหลือแต่ป้าแก่ๆเท่านั้นแหละโว้ยยย”

(ท่านผู้อ่านหญิงที่อ่านแล้วรู้สึกโกรธเคือง … กระผมถือว่าผมเตือนท่านแล้วนะขอรับ หะ หะ หะ)

จาก: kae

I dont like to read the book na so I am young lady chai ma?

7 มี.ค. 2545 , 04:55 น.

จาก: SpygirL

I need to be alone at least 15 minutes per day (bathroom time 😛 kekeke)

7 มี.ค. 2545 , 07:08 น.

จาก: Garfield
โฮมเพจ: http://www.up2gu.com/

พูดถึงความเหงา บางครั้งเราอยู่ท่ามกลางคนหมู่มากก็เหงา แต่บางทีอยู่คนเดียวก็ไม่ได้รู้สึกเหงา อย่างนี้เขาเรียกว่าโลกส่วนตัวหรือเปล่าหนอ ? แต่อย่างไร ก็ตามหากเรารู้จักบริหารความเหงาหรือควบคุมได้มันคงดีไม่น้อยนะ ว่าไหม น้องเม่น

7 มี.ค. 2545 , 10:52 น.

จาก: เทพ

ขี้เกียจเหงาอ่ะพี่….แต่คงทำอะไรไม่ได้….สงสัยต้องทำรายงานต่อ!

7 มี.ค. 2545 , 13:55 น.

จาก: เดอะกาฝากไดอารี่
โฮมเพจ: http://www.theballball.com

เหอๆ ต้องนี่เลยครับ เหงาแบบคนโสด

เหงา ของ amob

คืนที่มีดวงดาวเต็มฟ้า คืนที่เธอไม่โทรมาหา
ฉันเหงาใจ เหงาเกินไป ไม่ผ่อนคลาย… เอิ๊กๆ

7 มี.ค. 2545 , 14:57 น.

จาก: tongnueng
โฮมเพจ: http://tongnueng.thaidiarist.com

อืม…………..อืม…………..

มาเยี่ยม…………

7 มี.ค. 2545 , 15:18 น.

จาก: Mrs.Rose
โฮมเพจ: http://mrsrose.thaidiarist.com

แก่แล้วก็ได้ ก็มันชอบอ่านอ่ะ มัไรมั๊ย
อ่านได้อ่านดี โดยเฉพาะในห้องน้ำ
(เวลาส่วนตัวอ่ะ :P)

PS. ชอบจังเพลงหมอกบางกับลมหนาว ฟังแล้วคิดถึงสมัยสาวๆ 🙂

8 มี.ค. 2545 , 05:10 น.

จาก: จุ๊
โฮมเพจ: http://www.urlbookmarks.com/diary.asp?ChUrAiRuT

ผู้หญิงชอบอ่านหนังสือ มีออกเยอะไปนะคะ

8 มี.ค. 2545 , 08:26 น.

จาก: น้องไซจ๊ะ

พี่เม่น คร้าบ เพลงหมอกบางและลมหนาว ผมคุ้นๆว่ามันประกอบละครภาคแรกของปลื้ม(ซึมน้อยหน่อย กะล่อนมากหน่อย)มิใช่หรือครับ

[iMenn] แหะ แหะ จริงๆแล้วพี่ก็จำไม่ได้เหมือนกานนน แก้ตามน้องไซละกันนะ

8 มี.ค. 2545 , 12:11 น.

จาก: น้องกุ้ง (เปลี่ยนดีฝ่า ..)
โฮมเพจ: http://gung.evilgodzilla.com/

เพลงนี้รู้จักจ้ะ ..เพราะเคยข่วนกีตาร์เบาๆตามมันเลยร้องได้ แม๋ ดีจริงๆ ได้อารมณ์ แต๊ๆเม่นเอ๊ย

8 มี.ค. 2545 , 12:32 น.

จาก: Golf

โฮมเพจ: http://golf_diary.thaidiarist.com

เพ่…ยังไงก็อย่าอยู่คนเดียวมากล่ะกัน ถึงมันจะดี แต่มันก็ร้ายใช่ย่อยเลยนะพี่…ไอ้การอยู่คนเดียวนานๆเนี่ย ครึ่งๆล่ะกัน
ปล.วันหลังพี่ลองบอกข้อดีของผู้หญิงที่ชอบอ่านหนังสือให้ฟังหน่อยจิ อยากรู้อ่ะ มันเป็น indicator บอกอะไรบางอย่างหรือเปล่า

[iMenn] อืม เป็น indicator รึเปล่า ?.. มันก็เป็นหลายเรื่องนะขอรับ ไว้ว่างๆตกผลึกก่อน (ฮิฮิ คำนี้ชัก intrend) อาจจะเขียน

(ไม่ค่อยอยากเขียนเพราะมีโอกาสกระทบคนไม่อ่านหนังสือได้ … เช่น พี่รู้สึกว่า คนชอบอ่านหนังสือ จะมี Depth มากกว่า น่ะ )

ปล. เว็บกอล์ฟที่โพสต์มาเนี่ย เป็น .cm หลายครั้งเลยนะขอรับ ไม่ใช่ .com แหะ แหะ

8 มี.ค. 2545 , 14:38 น.

จาก: ZcretDiary
โฮมเพจ: http://thaidiarist.com/diary/ZcretDiary/

ชอบรูปแบบ diary .. เป็นคนชอบสีโทนเนื้อ น้ำตาลด้วย .. พอมาเจอก็เลย ถูกใจ ..

8 มี.ค. 2545 , 18:33 น.

จาก: Mr.y

อือม..สมมุตินะสมมุติ…ฮื่อๆๆ
…อยู่ต่อหน้าคนคุมสื่อ.พูดไรต้องระวัง…
พี่จะจำไว้ๆๆ….ฮื่อๆๆๆ….^ – ^ ….
ระวังเรตติ้งตกนา…..
ขอให้สมหวัง…นะน้อง
(ป้าก็ป้าเหอะ…ก็เอ็งชอบนี่)

[iMenn] แหม้ พี่ y. ค้าบ อย่าคิดมากนาค้าบ … รายการล้อกันเล่นนนนน

8 มี.ค. 2545 , 20:03 น.

จาก: ao_aey
โฮมเพจ: http://thaidiarist.com/diary/aoaey

เพ่เม่นฮับ เอ้ก็ชอบอ่านหนังสือนะ หนังสือ …. ฮี่ๆๆๆ
เลือดกำเดาพุ่งกระฉูดเลยฟ่ะ ฮ่าๆๆๆ

9 มี.ค. 2545 , 01:08 น.

จาก: ปู๊ด – แฟนพันธ์แท้

เมาครับ
พี่เมาเท่าผมไหมครับ.

เอิ๊ก.

[iMenn] ฮี่ ฮี่ นิดนอยยยยย

(พี่ว่าพี่เคยเจอเอ็งหลายทีแล้วนะ แต่สงสัยจะอ่านเว็บเอ็งมากไปหน่อย เมื่อคืนที่เจอเลยแปลกใจเล็กน้อยว่า “ไอ้ปู๊ดมันน่าจะหน้าตาโรแมนติคกว่านี้นี่หว่า….” ฮี่ ฮี่)

9 มี.ค. 2545 , 03:00 น.

จาก: jane.thaidiarist.com
โฮมเพจ: http://jane.thaidiarist.com

Oh, read leaw i feel its true na

sometime i need to be alone
sometime loneliness is hurt but i m willing to accept it
learn to know and love myself
its worth!!

9 มี.ค. 2545 , 03:25 น.

จาก: บุ๋ยจ๋า

วันนี้ขายเพลงล้วน ๆ

ปล. แย่จัง เกิดไม่ทันอ่ะ ( อิอิอิอิ )
ปล.2 อยากเห็นพี่โอ๋กะพี่เม่นสมัยยังเด็ก ๆ คงจี้ ๆ ดีน่อ

9 มี.ค. 2545 , 10:09 น.

จาก: Nooch

โอว……….เราแก่แล้วเหรอเนี่ย

10 มี.ค. 2545 , 13:57 น.

จาก: Jandara
โฮมเพจ: http://thaidiarist.com/diary/Jandara

นี่…เดี๋ยวป้าตบ…แบบจุง โคชิกะซะเลย
แม้..ทักอะไรไม่ทักทักแก่ เดี๊ยะ..เดี๊ยะ…
แต่อย่างว่าอะนะ เค้าว่าไม่มีใครโกรธที่ถูกหาว่าแก่ ยกเว้นคนแก่…ฮือ..นี่ชั้นแก่แล้วจริงๆนะเนี่ย…

11 มี.ค. 2545 , 13:28 น.

จาก: Jandara

เม่น..ถ้าทั้งแก้มทั้งพุง..เม่นก็ได้กลายเป็นซุปเปอร์แฟทแมนแทนไง…ฮ่า…ฮ่า…

11 มี.ค. 2545 , 15:38 น.

จาก: tongnueng
โฮมเพจ: http://tongnueng.thaidiarist.com

รูปอ่ะ…ให้ความรู้สึกดีจังนะ….

11 มี.ค. 2545 , 20:16 น.

จาก: เดอะกาฝากไดอารี่
โฮมเพจ: http://www.theballball.com

ทั่นพี่เม่น ผมรอทั่นพี่เม่นตกผลึกอยู่นะ

12 มี.ค. 2545 , 09:28 น.

ความเห็น