ข้อดีของการเขียนบันทึกคือ มันได้ทำหน้าที่จดจำบางสิ่งบางอย่าง ..
ที่ลำพังความทรงจำ ไม่อาจเก็บไว้ได้ทั้งหมด
แต่ดูเหมือนสิ่งที่ต้องระวังก็คือ เมือความคิดยังไม่ตกผลึก ปรากฎชัดเป็นรูปเป็นรอย
สิ่งที่เขียน จะทำให้เราเชื่อว่ามันเป็นอย่างนั้น
และสรุปความคิดของตัวเองว่า มันเป็นอย่างนั้น
รูปสมัยเด็กนะขอรับ จำไม่ได้แล้วกี่ขวบ
เปล่า ในจังหวะชีวิตที่ผ่านมา กระผมไม่ได้บันทึกอะไรในลักษณะ” ด่วนสรุป” ไปหรอกกระมัง แต่บางทีก็คล้ายกับข้อแก้ตัวในวันที่ยังไม่อยากเขียนอะไร ว่า …
รอให้ความคิดมันเป็นรูปเป็นร่างอีกสักหน่อยดีกว่าน่า…
เดินออกไปหน้าราม ผ่านที่ดินผืนเล็กๆ ที่ยังรกไปด้วยต้นไม้และใบหญ้า
ได้ยินเสียงจั่กจั่นเรไรด้วย …
ท่าทางฝนกำลังจะมา
เลยนึกถึงโคลงบทนึงของศรีปราชญ์ กวีที่ใครต่อใครบอกว่า ในด้านโคลงนั้น – เค้าคืออันดับหนึ่งในประวัติศาสตร์
นกน้อยนอนแนบน้ำ……..ในนา
ตมเตอะติดเต็มตา…………ตื่นเต้น
จิบจาบจับเจรจา…………….จะแจ่ม
เรไรร่อนร้องเร้น………….เรียบร้อย ริมรัง
งานอีกเยอะยังรออยู่ ไปก่อนละเหวยยยยย
นินทากาเลเหมือนเทสุรา เป็นเรื่องธรรมดายิ่งกว่าหายใจ
หมดมุข …
สุดสัปดาห์นี้มาอัพเดทมุขกันหน่อยโว้ยเพื่อนๆ
จาก: Garfield
เม่นเคยไหม เวลาที่ตัดสินใจอะไรไม่ได้ หรือว่าลังเลที่จะเลือก แล้วก็เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ท้ายที่สุด เราก็จะเลือกการตัดสินใจครั้งแรก มันจะเกี่ยวกันไหม กับ ที่ว่าบางทีเราคิดว่ามันยังไม่ชัวร์ หรือยังไม่ตกผลึก แต่ก็เขียนออกมา แต่บางทีสิ่งที่เขียนออกมานั่นก็คือ จิตใต้สำนึก หรือคำตอบจริงๆ ที่เราคาดไม่ถึงว่ามันจะตกผลึกหรือไม่ ก็ได้ นะ
[iMenn] อืม ก็ไม่เลวครับ .. แต่บ่อยๆคงไม่ดีมั้งครับอย่างนั้น แหะ แหะ
28 ก.พ. 2545 , 21:54 น.
จาก: ไอ้น้องสมตี๋
โฮมเพจ: http://www.tstory.com
รอจนความคิดลงพุง…เอ๊ยตกผลึก
…ขอคารวะท่านพี่ด้วยเหล้าแสนเมาสุขสันต์หนึ่งจอกจัมโบ้ครับ…
เรื่องบางเรื่องลืมมันไปก่อนที่จะได้บันทึก…ก็ดีเหมือนกัน
28 ก.พ. 2545 , 22:37 น.
จาก: Golf
โฮมเพจ: http://golf_diary.thaidiarist.cm
แล้วพี่เม่นเคยเปล่า บางทีที่เราไม่รู้ว่าเรารู้สึกยังไงแน่นอน จนกระทั่งมีคนอื่นเดินเข้ามาบอกว่าที่เราทำแบบนี้เพราะเรารู้สึกหรือคิดแบบนั้น ส่วนใหญ่เราก็จะว่า”เออใช่ว่ะ”ไปกะเค้าด้วย
[iMenn] เคยสิครับ แต่ก็ต้องระวังนา .. บางทีกลับทำให้ไม่เข้าใจตัวเองมากขึ้นไปอีก
28 ก.พ. 2545 , 22:38 น.
จาก: 1…Intania80
Mae+ Mae+…even “Mod Muk”…still funny after read it ner…
Geneous jing jing P Menn roa 🙂
28 ก.พ. 2545 , 22:43 น.
จาก: เทพ
โฮมเพจ: http://thep2.thaidiarist.comประเด็นข้างต้นสนใจนะ…แบบไม่รู้ว่าเคยตกผลึกอ๊ะยัง
28 ก.พ. 2545 , 22:45 น.
จาก: ลิงซน
โฮมเพจ: http://thaidiarist.com/diary/lingnoi………….มีคนแนะนำให้เข้ามาฮับ……………
อืมนะ…….หมดมุข……..มีงี้ด้วยวึ้ย…….
28 ก.พ. 2545 , 23:03 น.
จาก: บุ๋ย
วันนี้คุยกะไอ้คุณตี๋ใน msn ถามเรื่องเพือนเก่า ๆ เยอะเลย
อยากลากพี่เม่นมาคุยมั่ง
นี่ ๆ ให้ตี๋ช่วยอธิบาย ( สงเคราะห์ ) ปัญหาโปรแกรมเล็กน้อย แต่ว่าไม่รู้เพราะว่าโปรแกรมบุ๋ยรุ่นเก่าเกินมั้งคะ ยังไม่สำเร้จ
ก็ว่าจะอาศัยบารมีพ่อเม่นซะหน่อย
จึงเรียนมาเพื่อทราบและกราบขออนุญาต
ปล. หนูว่า เราจะรู้ว่าไอ้ที่เราคิดมันตกผลึกหรือไม่ก็ต่อเมื่อมันผ่านไปนาน-นาน-นานแล้วมากกว่า ( โดยมากหนูเป็นอย่างนั้น สมองช้า 55 ) แต่ว่า การเข้าใจว่าตกผลึก กับตกผลึกจริง อาจไม่ได้เกิดพร้อมกันเสมอไปนิคะ ( จะให้ดี ตกผลึกแล้วค่อยรู้ตัวจะเวิร์คกว่าเนอะพี่ )
[iMenn] เรื่องตกผลึกก็คงต้องใช้เวลานะขอรับ (เอ วันนี้แซวคำว่า ‘ตกผลึก’ กันจัง อิอิ) เรื่องปัญหาคอม ถามมาได้เล้ย
1 มี.ค. 2545 , 01:18 น.
จาก: ao_aey
โฮมเพจ: http://thaidiarist.com/diary/aoaey
เออ … ความคิดที่มันตกผลึกแล้วอ่ะ มันเป็นยังไงเหรอ ม่ะค่อยเข้าใจอ่ะเพ่เม่น …. แล้วความคิดเอ้มันตกผลึกหรือยังหว่า????
[iMenn] ตกผลึกมันแค่คำเปรียบเทียบน่ะครับ สารละลายก็เหมือนสภาพของความคิดที่ยังกระจัดกระจายอยู่ ไม่ชัดเจน (เรื่องอะไรก็ได้ – ผู้คน, ความฝัน, ความรัก, สิ่งที่ต้องตัดสินใจ ฯลฯ) พอเราหาคำตอบที่ชัดเจนได้ มันก็เลยเหมือนกับว่า พวกนี้มัน “ตกผลึก” เป็นรูปเป็นร่าง และไม่กลับไปเป็นสารละลายอีก
มองย้อนกลับไป มันต้องมีความคิดที่ตกผลึกแล้วอยู่แล้วล่ะครับ ความคิดที่ชัดเจน และไม่เปลี่ยนแปลงอีกแล้ว
1 มี.ค. 2545 , 02:06 น.
จาก: เดอะกาฝากไดอารี่
โฮมเพจ: http://www.theballball.comฮะเหวยๆ เพิ่งสังเกตว่าตอนนี้ ไดอารี่ท่านเม่นมี Comment ให้ใส่กันในหน้าไดอารี่ ยังก๊ะ Grey Matter เล๊ย อุอุ จ๊าบ ขอรับ (ด้วยความหวังว่า เส็ดตูละ มี comment ให้ถล่มเล่นอีกไดอารี่นึงแล้ว… ฮ่า ฮ่า ฮ่า ปิศาจกาฝากไดอารี่จะหวนคืนสู่ไดอารี่ภพ เร็วๆ นี้)
ใครว่างๆ แอด MSN ไอ้บอลให้รก list หน่อยจิ
1 มี.ค. 2545 , 07:20 น.
จาก: จุ๊
บันทึก…เก็บเรื่องราวดีดี ไว้แอบยิ้มยามได้อ่าน
บันทึก…เก็บเรื่องราวร้ายร้าย ไว้คอยเตือนตัว
ปล. โคลงอันนี้เพราะมาก ชอบค่ะ
1 มี.ค. 2545 , 09:03 น.
จาก: SpygirL
ในกระเป๋านั่นซ่อนเหล้าไว้ป่าวจ๊ะ เป็นมาแต่เด็กเชียวนะ
ปล.รูปน่ารักมากจ๊ะ แล้วมันเกิดอะไรขึ้นยีสิบปีให้หลังเนี่ย … โถ ๆ ๆ >:-D
1 มี.ค. 2545 , 09:33 น.
จาก: Jandara
โฮมเพจ: http://thaidiarist.com/diary/Jandara
พึ่คิดว่าในสมัยเด็กๆเม่นต้องเป็นผู้นำแฟชั่นในหมู่เด็กแน่ๆเลย ชุดเธอเดิ้นมากค่ะ
ปล.พี่ชอบชาติ(บางเรื่อง) แต่ไม่ค่อยชอบรงค์กับสไตน์แบคเท่าไรนัก พี่ไม่ค่อยเหมือนชาวบ้านเขา เพราะไม่ชอบแฮรี่ พอตเตอร์ ไม่ชอบโมโม่ ไม่ชอบเนเวอร์ เอนดิ้ง สตอรี่ แต่ชอบต้นส้มแสนรักภาค1 ชอบเวลาในขวดแก้ว ชอบพี่เลี้ยง(ทมยันตี) ชอบเราจะข้ามเวลามาพบกัน…
[iMenn] อะฮ้าาาา ดูท่าทางคุณพี่จะชอบเรื่องรื่นรมย์ แต่ไม่ใสปิ๊ง
คิดยังไงกับงานแปลของ เทศภักดิ์ นิยมเหตุ ละขอรับ
1 มี.ค. 2545 , 10:33 น.
จาก: Golf
โฮมเพจ: http://golf_diary.thaidiarist.cm
เพ่เม่น วันไหนจะไปเปิดหมวกอีก บอกหน่อยดิ อยากไปร้องอ่ะ รับรองเสียงดีโครตตตตต…
[iMenn] ฮ่า ฮ่า แหม้ น้องกอล์ฟ เปิดหมวกมันร้อน+เหนื่อย นะขอรับ (พี่แก่แล้ว)
1 มี.ค. 2545 , 14:14 น.
จาก: Terng
มึงขี้เกียจเขียนก็บอก
1 มี.ค. 2545 , 14:16 น.
จาก: พี่แจ๋วโอ๋
โฮมเพจ: http://aoe.evilgodzilla.com
พูดถึงตกผลึกแล้วนึกถึงการบ้านวิชาวิทยาศาสตร์สมัยเด็กๆที่ต้องทำไปส่งคุณครูเลยเนอะ
1 มี.ค. 2545 , 14:56 น.
จาก: Mrs.Rose
โฮมเพจ: http://mrsrose.thaidiarist.com
ความคิดเนี่ยถ้ากรองมากๆ อาจจะทำให้ไม่ได้อะไรเลยก็ได้นะ
แบบว่าคิดมากไปนั่นเอง
2 มี.ค. 2545 , 00:09 น.
จาก: เดอะกาฝากไดอารี่
โฮมเพจ: http://www.theballball.comเนิ่นนานน้องน้อยนอนแนบนิ่ง
หนุ่มหนุ่มนึกหนุงหนิงนอนนิ่งแนบเนื้อน้องแถมกลอนให้หนึ่งบาท ฮ่า ฮ่า
2 มี.ค. 2545 , 10:52 น.
*___รับสมัครนักเขียนไดอะรี่
น่ารักตั้งแต่เด็กเลยน่ะครับ จั้มม่ำเชียว อิอิอิ